Flossing w fizjoterapii to metoda, która zyskała uznanie na całym świecie. W jej ramach stosuje się ucisk na problematyczne obszary ciała przy pomocy specjalnych taśm. Flossing stosuje się przede wszystkim w celu poprawy mobilności stawowej, zmniejsza on również obrzęk i opuchliznę, a i poprawia ukrwienie. Co jeszcze warto wiedzieć o tej koncepcji terapeutycznej? Kiedy ją warto wykorzystać? Odpowiadamy.
Flossing – co to jest?
Flossing to nowoczesna metoda opracowana przez Kelly’ego Starretta, znanego terapeutę, który jest autorem książki „Bądź sprawny jak lampart”. Jest ona stosunkowo nowa, ponieważ powstała w 2013 r. Okazało się, że dzięki niej pacjenci nie doznają tak często kontuzji, a do tego różne ich partie ciała szybciej regenerują się po urazach. Jej celem jest przywrócenie prawidłowego funkcjonowania stawu oraz struktur powięziowo-mięśniowych, które uległy destrukcji. Łączy ona ruchy czynne lub bierne przy jednoczesnym zastosowaniu kompresji, którą pozwala wykorzystać taśma flossband.
Flossband to lateksowa taśma, którą owija się problematyczną część ciała. Wywołuje ona duży ucisk na mięśnie i stawy. Dochodzi wówczas do chwilowego ich niedokrwienia. Następnie, po kilku minutach, zdejmuje się flossband, co skutkuje z kolei gwałtownym napływem utlenowanej krwi, z dużą ilością składników odżywczych, do różnych komórek ciała. To sprzyja odnowie tych mięśni i stawów, które są obciążone lub uszkodzone. W wyniku zastosowania flossbandu szybciej wypłukuje się również z organizmu szkodliwe metabolity.
Jak wygląda flossing w praktyce?
W czasie jednej wizyty u fizjoterapeuty stosuje się maksymalnie 3 zawijania, które trwają najwyżej po 3 minuty. Kiedy owija się określony obszar taśmą, pacjent proszony jest o wykonywanie odpowiednich ruchów. Warto zaznaczyć, że można wyróżnić różne techniki bandażowania, np. metodę okrężną i półokrężną. Taśmy mogą mieć również odmienną szerokość oraz długość. Pewne jest to, że faktura ich powierzchni gwarantuje optymalną przyczepność.
Jak działa flossing?
Jeśli chodzi o urazy i związane z nimi stany zapalne, to – jeśli nic nie wywiera na nie odpowiedniego ucisku – między włóknami dochodzi do tworzenia się nieprawidłowych wiązań. Dzięki kompresji przy wykorzystaniu taśmy flossband możliwe jest przerwanie niewłaściwych zrostów, z kolei na ich obszarze tworzą się odpowiednie łączenia, które wspomagają regenerację i pozwalają wrócić do zdrowia.
W ramach omawianej metody dochodzi do regeneracji oraz stymulacji mięśni, jak również powięzi. Po zdjęciu taśmy na danym obszarze dochodzi do przekrwienia, co z kolei dobrze odżywia mięśnie i powięź. Poprawia się wówczas także kurczliwość mięśni oraz siła mięśniowa, co jest istotne zwłaszcza dla sportowców. Ciasne owinięcie taśmą obszaru z dysfunkcjami, przy jednoczesnym wprowadzeniu ruchu, powoduje przywrócenie ślizgu określonych warstw tkanek, dzięki czemu poprawia się zakres ruchu.
Flossing uelastycznia oraz mobilizuje tkanki ciała, a to z kolei przekłada się na lepszą sprawność. Minimalizuje także ryzyko kontuzji oraz urazów. Skutecznie redukuje również obrzęki i opuchliznę, a do tego poprawia wzorce ruchowe – to wszystko eliminuje z kolei dolegliwości bólowe. Dzięki uciskowi taśmą na zakończenia nerwowe w skórze i powięzi dochodzi do poprawy czucia stawu, a następnie odczuwalna jest poprawa koordynacji.
Warto zaznaczyć, że omawiana przez nas metoda, pomimo swojej skuteczności, może wywoływać dyskomfort i ból. Dlatego rekomenduje się ją przede wszystkim młodym osobom oraz sportowcom.
Efekty flosssingu
Oto najważniejsze korzyści wynikające z flossingu:
- zmniejszenie ryzyka pojawienia się kontuzji w przyszłości,
- większa ruchomość stawów,
- szybsza regeneracja po kontuzji,
- zmniejszenie ryzyka powstawania zakwasów,
- zmniejszenie obrzęków i opuchlizny,
- zmniejszenie bólu
- poprawa ukrwienia.
Ważne jest to, że rezultaty flossingu widoczne są niemal od razu.
Wskazania do flossingu
Główne wskazania do flossingu to:
- przeciążenie mięśni,
- bóle w obrębie stawów,
- bóle w obrębie mięśni,
- sztywność i uczucie napięcia tkanek miękkich,
- zwichnięcia,
- skręcenia (np. stawu skokowego),
- stany pooperacyjne,
- ograniczenie ruchomości w stawach,
- łagodne i ostre stany zapalne,
- kontuzje i urazy sportowe,
- naciągnięcia i uszkodzenia włókien mięśniowych,
- zrosty i zwłóknienia tkanek miękkich.
Przeciwwskazania do flossingu
Istnieją również pewne przeciwwskazania do flossingu. Oto one:
- aktywne rany skórne,
- choroby nowotworowe,
- poważna miażdżyca,
- niewydolność serca (III i IV stopnia),
- nadciśnienie tętnicze,
- zakrzepica żył,
- złamania,
- gorączka,
- choroby zakaźne,
- infekcje wirusowe,
- astma,
- łuszczyca,
- przewlekłe stany zapalne,
- uczulenie na lateks,
- niektóre choroby metaboliczne,
- żylaki,
- ciąża.