Łąkotki (przyśrodkowa oraz boczna) są to włóknisto-chrzęstne struktury o kształcie miseczek lub półksiężyców znajdujące się w kolanie, między powierzchniami stawowymi kości piszczelowej oraz kości udowej. Gdy są zdrowe, wtedy pełnią funkcję ochronną – zapewniają amortyzację, zmniejszają tarcie i poprawiają smarowanie stawu.

Uszkodzenia łąkotek powodują ból i ograniczenia ruchu stawu kolanowego. Dzielą się na kilka rodzajów: horyzontalne, podłużne oraz skośne. Wszystkie wymagają leczenia ortopedycznego oraz fizjoterapii, choć każdy z tych typów wymaga podjęcia innych działań. O konkretnym postępowaniu diagnostycznym, leczniczym i terapeutycznym decyduje specjalista w porozumieniu z pacjentem w czasie konsultacji fizjoterapeutycznej lub konsultacji ortopedycznej.

Uszkodzenia łąkotek – przyczyny

Przyczynami uszkodzenia łąkotek mogą być urazy kolana o charakterze:

  • skrętnym (występujące zarówno podczas uprawiania sportu, jak i w czasie wykonywania codziennych czynności),
  • przeciążeniowym (czyli związane ze zwyrodnieniem stawu kolanowego).

Do problemów z tymi strukturami często dochodzi u sportowców oraz osób starszych.

Uszkodzenia łąkotek – objawy

Uszkodzenia łąkotek można rozpoznać po kilku charakterystycznych objawach:

  • nagły, ostry ból w kolanie, występujący po stronie bocznej lub przyśrodkowej kolana, na wysokości szpary stawowej, który intensyfikuje się w czasie klękania i chodzenia,
  • ograniczenie zakresu ruchu w kolanie w postaci sztywnienia, blokowania, problemów ze zgięciem i / lub wyprostowaniem nogi,
  • odczucie ciepła w kolanie.

Uszkodzenia łąkotek – diagnostyka

Diagnozę uszkodzenia łąkotek stawia ortopeda lub fizjoterapeuta na podstawie wywiadu medycznego oraz wyników badania fizykalnego. W razie potrzeby specjalista kieruje pacjenta na badanie USG lub rezonans magnetyczny.

Uszkodzenia łąkotek – leczenie i fizjoterapia

Jeśli uszkodzenia łąkotek występują w tylnej części kolana, a przy tym są niewielkie i stabilne, można wdrożyć leczenie zachowawcze. W tym wypadku wykorzystuje się leki przeciwbólowe i przeciwzapalne, odciążenie stawu kolanowego oraz fizjoterapię.

Pozostałe uszkodzenia oraz brak poprawy po leczeniu zachowawczym kwalifikują do operacji chirurgicznej – artroskopii stawu kolanowego. Zależnie od stanu pacjenta, stosuje się częściowe usunięcie uszkodzonego fragmentu łąkotki, zeszycie, przeszczep lub protezę łąkotki.

Powrót do zdrowia po artroskopii kolana wymaga rehabilitacji. Celem zabiegów jest m.in. złagodzenie bólu, zmniejszenie obrzęku oraz przyspieszenie gojenia się rany.

Skutecznymi technikami rehabilitacyjnymi przy uszkodzeniach łąkotek są zabiegi  fizykoterapeutyczne, np. magnetoterapia, laseroterapia. W procesie uruchamiania kolana pomaga kinezyterapia, terapia manualna, np. masaże lecznicze, oraz indywidualnie dopasowany trening funkcjonalny. A po zakończonej rehabilitacji wskazany jest Kinesiology Taping, który stabilizuje kolano i zmniejsza ryzyko wystąpienia kolejnej kontuzji.